W Murowanej Goślinie, małym pod poznańskim miasteczku istnieje zakład, nieokazały z zewnątrz, który od ponad 40 lat prawie całość produkcji eksportuje na wszystkie konty­nenty, w tym do krajów Unii Euro­pejskiej.

Kiedy Austriacy obudzili się 1 stycznia 1996 r. wszystko wo­kół nich wyglądało po staremu. A przecież od tego dnia stali się obywatelami Unii Europejskiej. Nic nie wskazuje na to, by z na­mi było inaczej. Dzień 31 marca 1998 roku nie różnił się zasadni­czo od innych dni, a przecież przejdzie do naszej historii, tej politycznej i tej gospodarczej, jako pierwszy dzień negocjacji członkowskich Polski z Unią Europejską.

Leszek Balcerowicz już na po­żytku swego urzędowania powiedział, że gospodarka musi być odciążona od balastu złych i zbytecznych przepisów. W grudniu ubiegłego roku Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów przeszedł od słów do czynów i powo­łał Zespól zadaniowy do spraw odbiurokratyzowania gospodarki przy Kancelarii Premiera. Pierw­szym konkretnym przejawem jego działalności było przekazanie opinii dotyczącej nowelizacji ustawy o weryfikacji bilansu obrotów małych firm. M.in. w oparciu o to stanowisko uproszczone zostały procedury dotyczą­ce drobnej przedsiębiorczości.

Materiały budowlane to jedne z bardziej atrakcyjnych produktów zagranicznych producentów penetrujących rynki Europy Środkowej i Wschodniej. Wprawdzie nie wszyscy po wejściu na rynek podejmują decyzje inwestycyjne, ale są i pozytywne przykłady. Jedną z takich firm jest w Polsce niemiecki koncern Sto, znany na mię­dzynarodowym rynku jako specjalista od elewacji. Jego tradycje sięgają roku 1835, gdzie z małego wapienniczo-cementowego zakła­du rozwinął się w dynamicznie ekspansywne przedsiębiorstwo. Dzisiaj wraz z filiami i firmami partnerskimi działa na całym świecie. W Polsce od 1996 roku. Prezentujemy filię Sto w rozmowie z jej zarządcą, Tomaszem Grotowskim.

W ramach tzw. Szybkiej sprzedaży istnieje możliwość nabycia przedsiębiorstwa nawet za symboliczną cenę, ale... z ogromnymi zobowiązaniami. To właśnie najczęściej odstrasza potencjalnych inwestorów.

Rok 1998 - jak zapowiada rząd w „Kierunkach prywatyzacji na 1998 r." - ma stać pod znakiem przyspieszenia przekształceń własnościowych w gospodarce. Czy obietnice okażą się realne?

Na niekonwencjonalne działania w gospodarce mogą sobie pozwolić, albo firmy mało doświadczone i traktujące swoją działalność niefrasobliwie, a przez to mało wiarygodne, albo firmy o ugruntowanej, stabilnej pozycji na rynku. Międzynarodowe towarzystwo ubezpieczeniowe Allianz na pewno należy do tej drugiej grupy przedsiębiorstw. 

W styczniu 1992 r. w ramach Programu Powszechnej Prywatyzacji przekształcono „Stolbud" w jednoosobową Spółkę Skarbu Państwa. W1995 akcje firmy zostały przeniesione do Narodowych Funduszy Inwestycyjnych. Właścicielem 33% akcji został XIV NFI, zarządzany przez firmę Westfund Polska. Pozostałe akcje należą do Skarbu Państwa, 13-tu pozostałych NFI i pracowników Spółki. Firma przygotowuje się do wejścia na Giełdę Papierów Wartościowych w 1998 roku.

Polski sektor bankowy, podobnie jak cała gospodarka, przechodzi przez trudny okres transformacji. Procesy dostosowawcze wymusza zarówno konkurencja w branży ze strony innych krajowych instytucji finansowych jak i aktywne na naszym rynku banki zagraniczne.

Rządy stoją dziś przed problemem, z jakim boryka się na ogół sektor bankowy. Każdy bez wyjątku bank – obojętnie, czy w dobrych czy złych czasach – jest niewypłacalny. Jest tak dlatego, że zdeponowane w banku depozyty są znacznie większe niż płynne rezerwy utrzymywane przez bank. Gdyby wszyscy klienci naraz zdecydowali się na wycofanie swoich depozytów, bank nie byłby w stanie sprostać ich żądaniom i musiałby upaść.