Chcesz otrzymywać najnowsze wiadomości
Felietony
Jak wyzwolić charyzmę...

Ewa Lewandowska-Tarasiuk

Co powinieneś uczynić, by chciano Cię słuchać, by ulegano właśnie Tobie, by przyjmowano Twoją argumentacje? Czy w trudnym sporze będziesz umiał formułować własne racje, wyzwalać w sobie, emanującą na innych ową siłę perswazji, której ulegać będą wszyscy Ci, do których się zwrócisz?
     Co zatem zrobić, by pod wpływem tego co mówisz i w jaki sposób mówisz, Twoi słuchacze pragnęli tego co im obiecujesz, nienawidzili tego co potępiasz, zaś przyjmowali to co zalecasz? To właśnie w przywołanej tu fragmentarycznie myśli Św. Augustyna zawiera się kwintesencja tego, co określamy siłą perswazji. Musisz ją zatem wyzwolić w sobie, bowiem ona drzemie tak w Twoim intelekcie, jak i Twoich emocjach. Jeżeli więc okażesz się charyzmatyczny i wiarygodny - takim mają odbierać Cię Twoi słuchacze - to potrafisz przekonywać. Tylko wtedy będziesz mógł przewodzić, rzucać tłumy na kolana, wyzwalać w ludziach moc i siłę działań, uskrzydlać takich, którzy pogrążeni w desperacji zatracili sens życia, poskramiać tych, którzy w ekspansji roszczeń i nienasyconych żądz posiadania zagubili zdrowy rozsądek i niebezpiecznie zlekceważyli pokorę własnego losu.
     Charyzma, definiowana jako szczególny rodzaj żarliwości, nie musi przejawiać się jakąś specjalną ekspresją. To prawda, że historia zna takich mówców, których ekspresja publiczna wygłaszanych słów porywała tłumy. Ale i w tej materii zmienia się estetyka gustów słuchaczy, a więc konwencja estetyczna retorycznych prezentacji. Charyzmatycznym mówcą może się okazać ktoś niezwykle powściągliwy w pozawerbalnych zachowaniach, koncentrujący uwagę słuchaczy na cechach swojej osoby, które powszechnie znane pozwalają mu budować własny prestiż, zaś jego prezentacja stanowić będzie potwierdzenie tego, co np. powszechnie o nim wiadomo, pod warunkiem, iż są to informacje pozytywne (np. pozytywna ocena kompetencji, zawodowego czy społecznego statusu, prezentowanych zachowań, akceptowanych w danym środowisku, osiąganych sukcesów itp.).
     Ów prestiż pojmowany jako poważanie, wpływ, autorytet, którym cieszysz się w danej społeczności wyzwala swoistego rodzaju fascynację. To więcej niż akceptacja, to szczególny urok, którym emanujesz, siła wpływu na otoczenie. A więc wszystko to co tworzysz, materia, w której działasz, Twoje wszelkie dokonania mogą składać się na ów prestiż. Będą to przejawy prestiżu, które nabywasz w swoim życiu i pracy. Do tego warto dodać to wszystko co wzmacniać może Twój prestiż jako autorytet wynikający z Twojego zachowania, owa siła i urok pobudzające fascynację Twoją osobą tych, którzy cię słuchają.
     Tak więc Twoja charyzma, siła oddziaływania na audytorium, jak i prestiż wywołujący fascynację Tobą, Twoją ideą, dziełem, które tworzysz stają się niezbędnymi jakościami, dzięki którym tworzysz i wyzwalasz w sobie siłę perswazji. W ten sposób otwierają się przed Tobą jako retorem szansę wielkich sukcesów w przekonywaniu pojedynczych ludzi, wielkich zgromadzeń, odbiorców massmediów.
     Jeśli uda Ci się wyzwolić w sobie ów szczególny rodzaj żarliwości to uda Ci się przekonać słuchaczy do Twojej wiarygodności i słuszności Twoich słów. Jeżeli potrafisz wzbudzić fascynację wynikającą z tego kim jesteś i co robisz, jak i zjednywać twoim urokiem i osobistym magnetyzmem słuchające Cię audytoria, to także uwiarygodniasz siebie i forsujesz swoje racje. Emanuje z Ciebie owa jedyna i niepowtarzalna moc perswazyjna, zjednująca Ci tych, na których Ci zależy. Ową moc perswazyjną, wynikającą z Twej charyzmy i autorytetu - prestiżu, który pragniesz mieć wśród tych, do których się zwracasz, czerpać musisz z własnej witalności, mocy ducha, proasertywnego nastawienia do siebie, otaczającego Cię świata, głębokiej wiary w sens własnych działań, idei i słów, które je wyrażają. Jeżeli Ty nie potrafiłbyś wykrzesać w sobie samym wiary w ów sens, nie mógłbyś oczekiwać tego od tych, których chcesz do owego sensu przekonać. Zatem przede wszystkim Ty musisz być przekonany o wartości i słuszności tego co robisz, o czym myślisz, do czego chcesz przekonać innych. Bowiem z wiary we własne przekonania, z identyfikacji z własnymi poglądami, z utożsamiania się z wartościami, które wyznajesz czerpać będziesz ową moc ducha. To ona uczyni z Ciebie charyzmatycznego przywódcę, szefa, polityka, działacza społecznego czy nauczyciela, bowiem

TYLKO MOC DUCHA I PASJA TWORZENIA natchną Cię CHARYZMĄ a TWÓJ PRESTIŻ - AUTORYTET wynikający z tego: kim jesteś, co robisz i jaki potrafisz wykreować wizerunek własny wyzwolą fascynację Tobą i IDEĄ, którą głosisz.

Wtedy zaczniesz emanować mocą i siłą perswazji. Dlatego przede wszystkim powinieneś wypracować w sobie pozytywną motywację myślenia o sobie i zdeterminować nim swoje zachowanie. Tylko wtedy, gdy potrafisz wyzwolić w sobie moc i siłę ducha, będziesz mógł przekazać ją innym. Już od tej chwili próbuj uwolnić swoje myśli z tych barier, które ograniczają Twoją wiarę w jej siłę.

(październik 1998)


dodano: 2012-03-01 16:05:00