Wydarzenia
|
Od 15 czerwca pracujemy dla siebie  Centrum im. Adama Smitha przygotowało po raz dwudziesty trzeci
w Polsce Dzień Wolności Podatkowej. Jest to symboliczna data, od której przestajemy przymusowo
pracować na potrzeby rządu, a zaczynamy zarabiać wyłącznie dla siebie i swoich rodzin. Tegoroczny
Dzień Wolności Podatkowej przypadł na 15 czerwca. Od tego dnia zaczynamy symbolicznie pracować już
dla siebie. W 2015 roku Dzień Wolności Podatkowej przypadł na 11 czerwca i była to najwcześniejsza data w całej historii ustalania Dnia Wolności Podatkowej w Polsce. W latach 2008, 2009 i 2013 taką najszybszą datą był 14 czerwca. Najdłużej podatnicy pracowali na wszystkie daniny podatkowe na rzecz państwa w 2011 roku, wówczas Dzień Wolności Podatkowej wypadł 7 lipca 2011 roku. Dzień Wolności Podatkowej wyznaczany jest w oparciu o udział wszystkich wydatków publicznych (budżetu państwa, samorządów, funduszy celowych itp.) w Produkcie Krajowym Brutto. W 2016 roku udział ten ma wynieść 45,35%.  Andrzej
Sadowski, prezydent Centrum im. Adama Smitha, przypomniał podczas otwarcia konferencji, że
„inicjując w 1994 roku Dzień Wolności Podatkowej, zwracamy uwagę na wysoki poziom łącznego
opodatkowania pracy w Polsce, który powoduje jej fiskalną dyskryminację i upośledzenie. Wysokie
opodatkowanie pracy ZUS-em, składkami i podatkami negatywnie wpływa na funkcjonowanie rodzin oraz
demograficzny ich potencjał. Rodziny bez pracy to rodziny bez dzieci, bo to praca, a nie zasiłki
sprawiają, że rodzina jest bezpieczna”. Przypomniał również, że „Centrum im. Adama Smitha
przygotowało i ogłosiło projekt zmiany systemu podatkowego oraz naprawy finansów publicznych, z
którego zarówno poprzedni, jak i obecny rząd zaczerpnęły korzystne dla obywateli i przedsiębiorców
rozwiązania, które potraktowały jak własne”.Andrzej Sadowski przedstawił plan korekty systemu podatkowego, który wcześniej był prezentowany na posiedzeniu sekcji gospodarczej Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP oraz w Sejmie na posiedzeniu Parlamentarnego Zespołu na rzecz Wspierania Przedsiębiorczości i Patriotyzmu Ekonomicznego (plan korekty systemu podatkowego i prezentacja w załączeniu). Przypomniał, że już w 2003 roku Centrum im. Adama Smitha opracowało pod kierunkiem Krzysztofa Dzierżawskiego i dr. Kamila Zubelewicza (obecnego członka Rady Polityki Pieniężnej) projekt gruntownej przebudowy systemu dochodów publicznych. Andrzej Sadowski po prezentacji wyraził gotowość współpracy i pomocy dla rządu, aby korzystne korekty w systemie podatkowym przeprowadzić teraz, a nie odkładać aż na rok 2018. Zauważył, że „deklaracja prowadzenia zmian dopiero w 2018 roku wskazuje, że jest mało prawdopodobne ich wprowadzenie na rok przed terminem wyborów. Biurokracja zawsze znajdzie «argumenty», aby w takim momencie skutecznie zniechęcić rządzących do jakichkolwiek zmian. Od lat ma to miejsce w przypadku przywrócenia poprzedniej stawki podatku VAT, która to została wprowadzona na okres przejściowy, i ani poprzedni, ani obecny rząd tego nie zmienił”.  Prof. Robert
Gwiazdowski, przewodniczący Rady Centrum im. Adama Smitha, nawiązując do przedstawionego
projektu korekty systemu, zauważył, że „obecny system podatkowy jest tak skomplikowany i tym
samym pełen luk, że tylko powszechna uczciwość Polaków sprawia, że rząd ma jeszcze jakiekolwiek
dochody z tytułu podatków”.Prof. Robert Gwiazdowski, podkreślił, że „absolutną koniecznością jest zmniejszenie kosztów pracy”. Przypomniał, że Centrum od dawna proponuje zastąpienie podatku CIT 1-procentowym podatkiem od przychodu, który rząd chce wprowadzić jako podatek karny dla części branży handlowej. Dodał, że „polscy przedsiębiorcy popierają likwidację i zastąpienie CIT wg Centrum im. Adama Smitha dla większych firm, ale we wszystkich branżach. Wybiórcze wprowadzenie podatku przychodowego dla części handlu obok dotychczasowego złego i nieefektywnego podatku jest rozwiązaniem niefortunnym. Co najmniej dwukrotnie większe wpływy dałoby rządowi zastąpienie dzisiejszego CIT podatkiem przychodowym”.  Paweł
Budrewicz, ekspert Centrum im. Adama Smitha, przedstawił stopień niepotrzebnego skomplikowania
dzisiejszego systemu. Przypomniał, że „wynagrodzenia obciążone są ośmioma podatkami, w tym
siedmioma występującymi pod nazwą składek, jak np. emerytalna, rentowa, wypadkowa, chorobowa,
zdrowotna czy na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Płacenie każdej z
tych składek i ich wysokość zależą od wielu czynników: od statusu pracownika (uczeń, student,
rencista, emeryt), od tego, ile jest wypadków u jego pracodawcy, od tego, czy pracuje jeszcze w
innych miejscach, od wieku pracownika, od preferencji samego pracownika (dobrowolność płacenia
niektórych składek)”. Podkreślił, że „rokrocznie tak skomplikowany system wymaga ponoszenia przez
ZUS kosztu kilku miliardów PLN rocznie na obsługę poboru, budowę i rozbudowę systemu
informatycznego, a zwłaszcza na opłacenie milionów roboczogodzin poświęconych przez pracowników ZUS.
Podobne koszty występują po stronie pracodawców, którzy muszą rozliczać te składki. W tak
skomplikowanym systemie błędy są nieuniknione, co pociąga za sobą kontrole oraz ponowne koszty po
stronie i przedsiębiorców, i ZUS, oraz spadek zdolności aparatu państwa do poboru
podatków”.Postrzeganie podatków przez obywateli  Anna
Gołębicka, ekspert Centrum im. Adama Smitha, przypomniała, że „gdy nadajemy przesyłkę
kurierską za 10 zł, możemy sprawdzić, co dokładnie się z nią dzieje w drodze do adresata. Gdy
płacimy za mieszkanie 500 zł, dostajemy rachunek, na którym zostały wyszczególnione wszystkie
składowe opłaty. Gdy oddajemy ok. połowy naszych zarobków na podatki, nie bardzo wiemy, jak wyda je
rząd i co z tego mamy. Brak transparentności i informacji, na co zostały przeznaczone pieniądze z
podatków, jest jednym z podstawowych błędów w relacjach obywatel-rząd i negatywnie wpływa na
powstawanie społeczeństwa obywatelskiego. Polacy są skłonni płacić pod warunkiem, że wydatek ten
uznają za słuszny i uzasadniony. Sprzeciwiają się sytuacji, w której płacą, ale nie wiedzą za co.
Nie da się budować zaufania i zrozumienia bez konkretnego, spójnego, przystępnego i systematycznego
informowania obywateli, co dzieje się z pieniędzmi z ich podatków. Niestety, od lat takiej
komunikacji nam brakuje”. Jako pozytywny przykład kampanii dotyczącej podatków zakończonej
sukcesem wskazała kampanię przeprowadzoną przez władze samorządowe Warszawy.Anna Gołębicka podkreśliła, że „część naszych podatków otrzymują samorządy. Są one dużo sprawniejsze w komunikacji z obywatelem, który, będąc zadowolony z komfortu życia w danym miejscu, głosuje PIT-em, czyli składa go tam, gdzie chce, by jego podatki zostawały. Kampania «Bez PITU PITU» z 2015 roku, przypominająca mieszkańcom Warszawy, że płacąc podatek w swoim miejscu zamieszkania, wspierają budżet lokalny, przyniosła kasie miejskiej ponad 70 mln złotych”. Na koniec przypominała, że „od zeszłego roku niestety nic się nie zmieniło i kolejny rząd nie przykłada wielkiej wagi do edukowania i jasnego informowania społeczeństwa, na co oraz jak wydatkowane są płacone przez obywateli podatki”. Coroczny apel do polityków Konferencję zakończył Andrzej Sadowski apelem do rządzących, że „bez pracy nie będzie bezpiecznej rodziny. Cywilizacyjna zmiana nastąpi, kiedy rządzący skokowo zwielokrotnią podaż miejsc pracy, a to można osiągnąć wyłącznie zmniejszając jej opodatkowanie”. Przypomniał również, że obecny układ rządzący ma niepowtarzalne i niezwykle pozytywne doświadczenie, kiedy w czasie poprzedniego sprawowania władzy obniżył opodatkowanie pracy, redukując nieznacznie tzw. składkę rentową. Odważna decyzja prof. Zyty Gilowskiej zaowocowała kilkuset tysiącami miejsc pracy – w tym spora część z nich wyszła dzięki tej obniżce z szarej strefy – i to dzięki temu kolejny rząd mógł ogłosić w 2008 roku, że w Polsce nie ma kryzysu, a jedynie jest spowolnienie. Andrzej Sadowski podkreślił także, że „nie ma nic prostszego niż kontynuowanie przez rządzących najlepszych swoich dokonań, które bezdyskusyjnie dały w przeszłości i dadzą teraz zwiększenie podaży miejsc pracy. Nie zwiększą dostępności pracy administracyjne decyzje o podwyższeniu wynagrodzeń i wprowadzaniu tzw. minimalnych stawek godzinowych”. Źródło: Centrum im. Adama Smitha dodano: 2016-06-17 07:47:01 |